ฟ้าหลังฝนดังจะพ้นเรื่องร้าย
ดูกลายเป็นดี เมฆกับฝนผูกพัน
สัมพันธ์ร่วมมานาน
หวังจะเห็นเดือนผ่องเพ็ญ
ดังชีวิตสดใสกาวาว
แต่ทุกข์สายป่านยาวสาวไม่สิ้นสุด
จนเหนียมอายเกินจะสาย
ด้ายป่านพันธนาการไว้
ตรึงเธอไว้ไม่ให้ไป
อ้างคำรักคำเดียว
เธอตัดพ้อฉันทดท้อ
ล้ออารมณ์ไหวบาง
ดูสิ้นทางไม่เห็นฝั่งไร้จุดหมาย
จนเหนียมอายเกินจะสาย
ด้ายป่านพันธนาการไว้
ตรึงเธอไว้ไม่ให้ไป
อ้างคำรักคำเดียว
เธอตัดพ้อฉันทดท้อ
ล้ออารมณ์ไหวบาง
ดูสิ้นทางไม่เห็นฝั่งไร้จุดหมาย
จะหันหลังก็ลังเล
ต่างก็เฉไปว่าพอจะทนอยู่
อ้างว่ารักคำเดียวดึงเธออยู่ต่อไป